Huisartsenzorg in cijfers. Hoofdtrauma: verschil tussen eerste en tweede lijn.

Enkele jaren geleden werd de multidisciplinaireRichtlijn opvang van patiënten met licht traumatisch hoofd/hersenletselgepubliceerd, die huisartsen echter voor hun praktijk onbruikbaar vonden. Toepassing van deze richtlijn zou namelijk leiden tot onnodige verwijzingen, ook omdat de adviezen uitgingen van hoge voorafkansen op ernstig letsel. De grootte van het absolute risico op een complicatie wordt immers bepaald door de combinatie van voorafkans en risicofactor (zoals leeftijd of braken).

Dezelfde risicofactor zal bij toepassing in een tweedelijnssetting met hoge voorafkans leiden tot een groter absoluut risico op intracranieel letsel en dus eerder een indicatie zijn voor nader onderzoek (CT-scan) of klinische observatie dan in een eerstelijnssetting met een lage voorafkans. De NHG-Standaard Hoofdtrauma (pagina 82-88) gaat uit van een lagere voorafkans en lijkt daarmee beter aan te sluiten bij de huisartsenpraktijk.

In dit artikel gaan wij in op de incidentieverschillen tussen de eerste en tweede lijn.