Senior researcher General Practice Care
Publicatie
Publication date
Paramedische zorg in verpleeghuizen: de verschillen verklaard?
Leemrijse, C., Boer, M. de, Ribbe, M. Paramedische zorg in verpleeghuizen: de verschillen verklaard? Utrecht: NIVEL, 2005. 62 p.
Download the PDF
Of verpleeghuisbewoners fysiotherapeutische of diëtistische zorg krijgen, hangt niet alleen af van wat zij mankeren, maar ook van in welk verpleeghuis zij opgenomen zijn. Hoe meer fysiotherapeuten er aan een verpleeghuis verbonden zijn, hoe meer bewoners er fysiotherapeutische zorg krijgen.
Er is niet onderzocht of verpleeghuisbewoners teveel of te weinig fysiotherapie krijgen.
Bewoners met psychogeriatrische problemen krijgen minder vaak fysiotherapie, ergotherapie en/of logopedie dan bewoners met alleen lichamelijke klachten. Mannen krijgen vaker fysiotherapie en/of ergotherapie dan vrouwen.
Dit blijkt uit onderzoek van het NIVEL en de afdeling verpleeghuisgeneeskunde van het EMGO instituut (VUMC) in opdracht van ZonMw (programma Diversiteit) naar de verschillen in paramedische zorg tussen verpleeghuizen onderling en tussen bewoners onderling. Het onderzoek is verricht door middel van face-to-face interviews met verpleeghuisartsen, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, logopedisten en diëtisten waarin zorginhoudelijke gegevens zijn verzameld over een steekproef van 600 verpleeghuisbewoners uit 15 verpleeghuizen. Uit het onderzoek bleek ook dat bewoners, naarmate zij langer in het verpleeghuis verblijven, minder vaak fysiotherapie en/of ergotherapie ontvangen.
Paramedische zorg neemt een belangrijke plaats in binnen de verpleeghuisgeneeskunde. In het kader van transparantie van zorg zou ieder verpleeghuis een duidelijke visie moeten formuleren ten aanzien van de rol van de fysiotherapie, ergotherapie, logopedie en diëtetiek binnen het verpleeghuis. Hierbij zou rekening moeten worden gehouden met de zorgvraag van verschillende groepen bewoners. Om paramedische zorg in verpleeghuizen verder te professionaliseren en te onderbouwen, is het van belang dat de therapeuten zelf helder maken wat zij voor verschillende groepen bewoners kunnen betekenen en dat zij dit vastleggen in multidisciplinaire richtlijnen. Daarbij dient met name aandacht te worden besteed aan wonen, welzijn en kwaliteit van leven van bewoners, aangezien deze concepten steeds meer centraal komen te staan in de verpleeghuiszorg. Tenslotte is verder onderzoek nodig naar de effecten van paramedische zorg binnen verpleeghuizen, aangezien deze tot nu toe grotendeels onbekend zijn. Deze aanbevelingen werden in een expertmeeting met betrokken verpleeghuisartsen, paramedici en beroepsverenigingen geformuleerd.
Er is niet onderzocht of verpleeghuisbewoners teveel of te weinig fysiotherapie krijgen.
Bewoners met psychogeriatrische problemen krijgen minder vaak fysiotherapie, ergotherapie en/of logopedie dan bewoners met alleen lichamelijke klachten. Mannen krijgen vaker fysiotherapie en/of ergotherapie dan vrouwen.
Dit blijkt uit onderzoek van het NIVEL en de afdeling verpleeghuisgeneeskunde van het EMGO instituut (VUMC) in opdracht van ZonMw (programma Diversiteit) naar de verschillen in paramedische zorg tussen verpleeghuizen onderling en tussen bewoners onderling. Het onderzoek is verricht door middel van face-to-face interviews met verpleeghuisartsen, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, logopedisten en diëtisten waarin zorginhoudelijke gegevens zijn verzameld over een steekproef van 600 verpleeghuisbewoners uit 15 verpleeghuizen. Uit het onderzoek bleek ook dat bewoners, naarmate zij langer in het verpleeghuis verblijven, minder vaak fysiotherapie en/of ergotherapie ontvangen.
Paramedische zorg neemt een belangrijke plaats in binnen de verpleeghuisgeneeskunde. In het kader van transparantie van zorg zou ieder verpleeghuis een duidelijke visie moeten formuleren ten aanzien van de rol van de fysiotherapie, ergotherapie, logopedie en diëtetiek binnen het verpleeghuis. Hierbij zou rekening moeten worden gehouden met de zorgvraag van verschillende groepen bewoners. Om paramedische zorg in verpleeghuizen verder te professionaliseren en te onderbouwen, is het van belang dat de therapeuten zelf helder maken wat zij voor verschillende groepen bewoners kunnen betekenen en dat zij dit vastleggen in multidisciplinaire richtlijnen. Daarbij dient met name aandacht te worden besteed aan wonen, welzijn en kwaliteit van leven van bewoners, aangezien deze concepten steeds meer centraal komen te staan in de verpleeghuiszorg. Tenslotte is verder onderzoek nodig naar de effecten van paramedische zorg binnen verpleeghuizen, aangezien deze tot nu toe grotendeels onbekend zijn. Deze aanbevelingen werden in een expertmeeting met betrokken verpleeghuisartsen, paramedici en beroepsverenigingen geformuleerd.