Publicatie
Publication date
CQ-Index Dyslexie: meetinstrumentontwikkeling. Kwaliteit van dyslexiezorg vanuit het perspectief van ouders en kinderen.
Ruijter, L., Wiegers, T., Triemstra, M., Plass, A.M. CQ-Index Dyslexie: meetinstrumentontwikkeling. Kwaliteit van dyslexiezorg vanuit het perspectief van ouders en kinderen. Utrecht: NIVEL, 2014. 100 p.
Download the PDF
De dyslexiezorg komt er goed vanaf bij de kinderen met dyslexie en hun ouders, zo blijkt uit een grootschalig onderzoek met een CQ-index die speciaal voor deze doelgroep is ontwikkeld door het NIVEL (Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg).
Vijf procent van de basisschoolleerlingen heeft moeite met lezen en schrijven door dyslexie. Voor diagnostiek en behandeling kunnen zij terecht bij gespecialiseerde praktijken en instituten. Wat ouders of verzorgers en kinderen vinden van de dyslexiezorg van deze praktijken en instituten, kan nu worden vastgesteld met de CQ-index Dyslexie. Deze Consumer Quality index bestaat uit twee vragenlijsten: één over diagnostiek en één over de behandeling. Beide vragenlijsten zijn geschikt om ervaringen met de dyslexiezorg en verschillen tussen dyslexiepraktijken/-instituten in kaart te brengen.
Onderzoek met de nieuwe vragenlijsten laat zien dat ouders van kinderen met dyslexie positieve ervaringen hebben met de dyslexiezorg in Nederland. Ze geven de diagnosticus als waarderingscijfer gemiddeld een 8,5 en de behandelaar (orthopedagoog of psycholoog) een 8,7. De praktijken of instituten (waar de diagnosticus of behandelaar werkzaam is) krijgen gemiddeld een 8,3.
Bijna 5.000 ouders en 2.000 kinderen (7-14 jaar) gaven hun mening over de dyslexiezorg. Het onderzoek ging over 21 praktijken en instituten, verspreid over heel Nederland, aangesloten bij het Nationaal Referentiecentrum Dyslexie (NRD) of het Kwaliteitsinstituut Dyslexie (KD).
Ouders waren het meest positief over de behandelaar, de behandelmethode en de evaluatie van de behandeling. De ervaringen van ouders over de samenwerking met school waren het minst positief. Dit thema leent zich daarom het meest voor kwaliteitsverbetering. Kinderen lijken iets minder positief over het effect dan hun ouders.
Het Nationaal Referentiecentrum Dyslexie (NRD), één van de initiatiefnemers van dit onderzoek, beveelt aan om de dyslexiezorg te blijven evalueren vanuit het cliëntenperspectief om de kwaliteit op peil te houden of te verbeteren. De CQ-index Dyslexie is hiervoor een betrouwbaar en valide meetinstrument.
De vragenlijsten komen beschikbaar voor algemeen gebruik en worden opgenomen in de Kwaliteitsbibliotheek van het Zorginstituut Nederland.
Vijf procent van de basisschoolleerlingen heeft moeite met lezen en schrijven door dyslexie. Voor diagnostiek en behandeling kunnen zij terecht bij gespecialiseerde praktijken en instituten. Wat ouders of verzorgers en kinderen vinden van de dyslexiezorg van deze praktijken en instituten, kan nu worden vastgesteld met de CQ-index Dyslexie. Deze Consumer Quality index bestaat uit twee vragenlijsten: één over diagnostiek en één over de behandeling. Beide vragenlijsten zijn geschikt om ervaringen met de dyslexiezorg en verschillen tussen dyslexiepraktijken/-instituten in kaart te brengen.
Onderzoek met de nieuwe vragenlijsten laat zien dat ouders van kinderen met dyslexie positieve ervaringen hebben met de dyslexiezorg in Nederland. Ze geven de diagnosticus als waarderingscijfer gemiddeld een 8,5 en de behandelaar (orthopedagoog of psycholoog) een 8,7. De praktijken of instituten (waar de diagnosticus of behandelaar werkzaam is) krijgen gemiddeld een 8,3.
Bijna 5.000 ouders en 2.000 kinderen (7-14 jaar) gaven hun mening over de dyslexiezorg. Het onderzoek ging over 21 praktijken en instituten, verspreid over heel Nederland, aangesloten bij het Nationaal Referentiecentrum Dyslexie (NRD) of het Kwaliteitsinstituut Dyslexie (KD).
Ouders waren het meest positief over de behandelaar, de behandelmethode en de evaluatie van de behandeling. De ervaringen van ouders over de samenwerking met school waren het minst positief. Dit thema leent zich daarom het meest voor kwaliteitsverbetering. Kinderen lijken iets minder positief over het effect dan hun ouders.
Het Nationaal Referentiecentrum Dyslexie (NRD), één van de initiatiefnemers van dit onderzoek, beveelt aan om de dyslexiezorg te blijven evalueren vanuit het cliëntenperspectief om de kwaliteit op peil te houden of te verbeteren. De CQ-index Dyslexie is hiervoor een betrouwbaar en valide meetinstrument.
De vragenlijsten komen beschikbaar voor algemeen gebruik en worden opgenomen in de Kwaliteitsbibliotheek van het Zorginstituut Nederland.