Senior researcher Disasters and Environmental Hazards
Publicatie
Publication date
De huisartsenkliniek in IJmuiden: een bijzonder transmuraal experiment.
Moll van Charante, E.P., Hartman, E.E., IJzermans, C.J., Voogt, E., Klazinga, N.S., Bindels, P.J.E. De huisartsenkliniek in IJmuiden: een bijzonder transmuraal experiment. Huisarts en Wetenschap: 2005, 48(3), 102-108
Inleiding: Bij de sluiting van het voormalige Zeewegziekenhuis te IJmuiden in 1996 ontstond een
bijzonder transmuraal experiment: de huisartsenkliniek. Hierin kregen de huisartsen van de
RHV-IJmond ondersteund door 24-uurs verpleegkundige zorg, de medische regie over de klinische
afdeling met 20 bedden ten behoeve van de behandeling van eigen patiënten, postoperatieve patiënten
in het laatste deel van hun revalidatie en specialistisch uitbehandelde patiënten met een
verpleeghuisindicatie. Doel van dit onderzoek was met name het type patiënten te beschrijven dat
door de huisarts werd opgenomen en de rol te onderzoeken die de huisartsenkliniek zou kunnen spelen
in de substitutie van zorg. Methoden: Prospectief observationeel onderzoek van alle patiënten die
tussen 1 juni 1999 en 1 juni 2000 werden opgenomen met behulp van dossieronderzoek,
vragenlijstonderzoek naar de kwaliteit van leven (SF-36) en ADL (GARS), een vragenlijst voor de
huisartsen over de ernst van ziekte (Duke Severity of Illness Checklist) en over de keuze voor een
andere zorgsetting indien de huisartsenkliniek niet beschikbaar was geweest. Resultaten: In totaal
werden 218 opnames geregistreerd. Deze werden verdeeld over de genoemde 3 bedcategorieën:
huisartsenbedden (n=131), herstelbedden (n=62) en verpleeghuisbedden (N=25). De gemiddelde leeftijd
van alle patiënten was 76 jaar. Belangrijkste opname-indicaties waren: immobilisatie na een val
(huisartsenbedden), revalidatie van een botbreukoperatie (herstelbedden) en een beroerte
(verpleeghuisbedden). Zonder huisartsenkliniek waren de patiënten op de huisartsenbedden bijna
gelijkelijk verdeeld geweest over de thuis-, verpleeghuis- en ziekenhuiszorg. De ziektescore bij
opname was voor de patiënten die anders naar het ziekenhuis waren verwezen significant hoger dan
voor de andere twee zorgalternatieven. De kwaliteit van leven was voor alle patiënten bij opname
laag tot zeer laag. Conclusie: De huisartsenkliniek te IJmuiden lijkt een waardevolle substitutie
van zorg te kunnen leveren voor zowel thuis-, verpleeghuis- en ziekenhuiszorg, met name voor oudere
patiënten die behoefte hebben aan kortdurende verpleegkundige en medische zorg. (aut.ref.)
bijzonder transmuraal experiment: de huisartsenkliniek. Hierin kregen de huisartsen van de
RHV-IJmond ondersteund door 24-uurs verpleegkundige zorg, de medische regie over de klinische
afdeling met 20 bedden ten behoeve van de behandeling van eigen patiënten, postoperatieve patiënten
in het laatste deel van hun revalidatie en specialistisch uitbehandelde patiënten met een
verpleeghuisindicatie. Doel van dit onderzoek was met name het type patiënten te beschrijven dat
door de huisarts werd opgenomen en de rol te onderzoeken die de huisartsenkliniek zou kunnen spelen
in de substitutie van zorg. Methoden: Prospectief observationeel onderzoek van alle patiënten die
tussen 1 juni 1999 en 1 juni 2000 werden opgenomen met behulp van dossieronderzoek,
vragenlijstonderzoek naar de kwaliteit van leven (SF-36) en ADL (GARS), een vragenlijst voor de
huisartsen over de ernst van ziekte (Duke Severity of Illness Checklist) en over de keuze voor een
andere zorgsetting indien de huisartsenkliniek niet beschikbaar was geweest. Resultaten: In totaal
werden 218 opnames geregistreerd. Deze werden verdeeld over de genoemde 3 bedcategorieën:
huisartsenbedden (n=131), herstelbedden (n=62) en verpleeghuisbedden (N=25). De gemiddelde leeftijd
van alle patiënten was 76 jaar. Belangrijkste opname-indicaties waren: immobilisatie na een val
(huisartsenbedden), revalidatie van een botbreukoperatie (herstelbedden) en een beroerte
(verpleeghuisbedden). Zonder huisartsenkliniek waren de patiënten op de huisartsenbedden bijna
gelijkelijk verdeeld geweest over de thuis-, verpleeghuis- en ziekenhuiszorg. De ziektescore bij
opname was voor de patiënten die anders naar het ziekenhuis waren verwezen significant hoger dan
voor de andere twee zorgalternatieven. De kwaliteit van leven was voor alle patiënten bij opname
laag tot zeer laag. Conclusie: De huisartsenkliniek te IJmuiden lijkt een waardevolle substitutie
van zorg te kunnen leveren voor zowel thuis-, verpleeghuis- en ziekenhuiszorg, met name voor oudere
patiënten die behoefte hebben aan kortdurende verpleegkundige en medische zorg. (aut.ref.)