Eenduidige cijfers over morbiditeit: morbiditeitscijfers op basis van in de zorg geregistreerde gegevens.

Een consortium van het Nivel, RIVM en CBS morbiditeitscijfers heeft voor een selectie van aandoeningen de morbiditeitscijfers berekend, op basis van verschillende (combinaties van) databronnen met in de zorg verzamelde diagnostische informatie. met als doel betere schattingen van morbiditeitscijfers over de Nederlandse bevolking te verkrijgen.

Belangrijkste bevindingen
 Het combineren van gegevens uit de huisartsenregistratie van Nivel Zorgregistraties met gegevens uit LBZ, DBCMSZ, DOS en GNM, resulteerde in een toename van de prevalentie van 3% bij diabetes mellitus tot 49% bij coronaire hartziekten.
 Ten opzichte van Nivel Zorgregistraties nam door de combinatie van gegevensbronnen de incidentie toe met 10% bij diabetes mellitus tot 102% bij coronaire hartziekten. Er worden na koppeling zowel extra patiënten gevonden als patiënten die onterecht als nieuw worden beschouwd in Nivel Zorgregistraties.
 DBCMSZ en LBZ hebben de meeste toegevoegde waarde bij schattingen van de prevalentie. Toevoeging van DOS levert weinig informatie op omdat het alleen de populatie met overleden personen betreft en het dus om relatief weinig mensen gaat. GNM had geen substantiële toegevoegde waarde.
 Bij de acute aandoeningen, AMI en TIA, waren de resultaten het meest opmerkelijk. Enerzijds werden AMI en TIA uit de huisartsenregistratie vaak niet teruggevonden in de tweede lijn. Dat komt mogelijk door verschillende definities: in de ziekenhuisregistratie registreert men acute ‘events’, terwijl de huisartsenpraktijk ziekte-episodes registreert die ook kunnen zijn gerelateerd aan events die al een jaar of langer geleden zijn doorgemaakt. Anderzijds werden acute events in de ziekenhuisregistratie niet teruggevonden in de huisartsenregistratie van het betreffende jaar. Dat kan mogelijk te maken hebben met een registratievertraging bij de huisarts of onvoldoende terugkoppeling vanuit de tweede lijn.