Publicatie

Volwassenen in de huisartsenpraktijk: over psychische problematiek en zorgverlening tussen 2002-2008.

Nuijen, J., Dijk, C.E. van, Verhaak, P.F.M., Verheij, R.A. Volwassenen in de huisartsenpraktijk: over psychische problematiek en zorgverlening tussen 2002-2008. In: J. Nuijen. Trendrapportage GGZ 2010: toegang en zorggebruik. (Deel 2) Utrecht: Trimbos-instituut, 2010. p. 11-58.
Psychische problemen komen veel voor in de Nederlandse bevolking van 18-64 jaar. Ongeveer vier op de tien volwassenen (43,5%) heeft ooit in het leven een psychische stoornis gehad (De Graaf e.a., 2010). Vooral stemmingsstoornissen, angststoornissen en middelenstoornissen komen vaak voor; bij ongeveer één op de vijf volwassenen wordt ooit in het leven ten minste één van deze stoornissen gezien (De Graaf e.a., 2010). Als ‘poortwachter’ van de specialistische gezondheidszorg, inclusief de tweedelijns geestelijke gezondheidszorg (GGZ), speelt de huisarts een belangrijke rol in de herkenning van en de zorg voor psychische problemen. De meeste volwassenen met depressie of angst die als zodanig herkend worden, worden uitsluitend in de huisartsenpraktijk behandeld; een minderheid wordt doorverwezen naar gespecialiseerde hulpverleners in de eerste lijn (bv. eerstelijnspsycholoog) of tweedelijns GGZ (Van Rijswijk e.a., 2007; Verhaak e.a., 2009). Er bestaat ruimte voor verbetering van psychische zorgverlening in de huisartsenpraktijk. Zo is er enerzijds sprake van onderherkenning en onderbehandeling van depressie en angst door huisartsen, en anderzijds sprake van medicamenteuze overbehandeling (Nuyen e.a. 2005; Smolders e.a., 2009). In de afgelopen jaren zijn veel activiteiten ondernomen om de psychische zorgverlening in de huisartsenpraktijk te verbeteren. In dit hoofdstuk wordt nagegaan of deze inspanningen geresulteerd hebben in veranderingen in de zorg die huisartsen verlenen aan volwassenen van 18-64 jaar met psychische problematiek. Alvorens de doelstelling en onderzoeksvragen van dit hoofdstuk te presenteren, zal eerst noodzakelijke achtergrondinformatie gegeven worden. (aut. ref.)