Senior researcher General Practice Care, Person-centred Integrated Care
Publicatie
Publication date
Gebruik van hulpmiddelen uit verschillende regelingen door chronisch zieken en gehandicapten.
Emmen, M.J., Rijken, M. Gebruik van hulpmiddelen uit verschillende regelingen door chronisch zieken en gehandicapten. www.nivel.nl: NIVEL, 2007.
Download the PDF
Voor de aanvraag van ondersteunende hulpmiddelen moeten chronisch zieken en gehandicapten gebruikmaken van verschillende regelingen. Problematisch is dit voor de meeste niet, lastig is het soms wel.
Verschillende regelingen
Driekwart van de mensen met een chronische ziekte of lichamelijke handicap maakt gebruik van ondersteunende hulpmiddelen. Het kan gaan om een gehoorapparaat of rollator, maar ook om specifieke aanpassingen van de werkplek, aan de auto of in huis. Afhankelijk van het soort hulpmiddel en de persoonlijke situatie, kunnen ze voor de aanvraag een beroep doen op de Regeling zorgverzekering van de Zorgverzekeringswet (Zvw), de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ), de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) of de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (Wia).
Zelfstandig wonende chronisch zieken en gehandicapten zijn voor hun hulpmiddelen vooral aangewezen op de Zvw en de Wmo. Als ze één (soort) hulpmiddel nodig hebben, valt dit vrijwel altijd onder de Zvw. Mensen met een chronische ziekte of handicap die meer (soorten) hulpmiddelen nodig hebben, moeten meestal een beroep doen op beide regelingen.
Knelpunten
Hoewel veel chronisch zieken en gehandicapten dus meerdere wegen moeten bewandelen om hun hulpmiddelen te krijgen, leidt dit in de meeste gevallen niet tot problemen, zo blijkt uit onderzoek van het NIVEL (Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg). Een derde van de chronisch zieke en gehandicapte hulpmiddelengebruikers heeft wel de ervaring dat zij bij elke nieuwe aanvraag opnieuw alle informatie over hun persoonlijke en medische situatie moeten aanleveren. Dat zouden zij graag anders willen. Sommige van deze hulpmiddelengebruikers noemen ook de eigen bijdrage die zij voor een hulpmiddel moeten betalen, de ingewikkelde aanvraagformulieren en de tijd die zij op het hulpmiddel moeten wachten als knelpunten.
Onderzoek
Het NIVEL analyseerde vragenlijstgegevens over het hulpmiddelengebruik van bijna 2.700 chronisch zieke en gehandicapte deelnemers van het Nationaal Panel Chronisch zieken en Gehandicapten (NPCG). Daarnaast werden mogelijke knelpunten bij het aanvragen en verkrijgen van ondersteunende hulpmiddelen opgespoord in een telefonische peiling onder 250 panelleden met hulpmiddelen.
Verschillende regelingen
Driekwart van de mensen met een chronische ziekte of lichamelijke handicap maakt gebruik van ondersteunende hulpmiddelen. Het kan gaan om een gehoorapparaat of rollator, maar ook om specifieke aanpassingen van de werkplek, aan de auto of in huis. Afhankelijk van het soort hulpmiddel en de persoonlijke situatie, kunnen ze voor de aanvraag een beroep doen op de Regeling zorgverzekering van de Zorgverzekeringswet (Zvw), de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ), de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) of de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (Wia).
Zelfstandig wonende chronisch zieken en gehandicapten zijn voor hun hulpmiddelen vooral aangewezen op de Zvw en de Wmo. Als ze één (soort) hulpmiddel nodig hebben, valt dit vrijwel altijd onder de Zvw. Mensen met een chronische ziekte of handicap die meer (soorten) hulpmiddelen nodig hebben, moeten meestal een beroep doen op beide regelingen.
Knelpunten
Hoewel veel chronisch zieken en gehandicapten dus meerdere wegen moeten bewandelen om hun hulpmiddelen te krijgen, leidt dit in de meeste gevallen niet tot problemen, zo blijkt uit onderzoek van het NIVEL (Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg). Een derde van de chronisch zieke en gehandicapte hulpmiddelengebruikers heeft wel de ervaring dat zij bij elke nieuwe aanvraag opnieuw alle informatie over hun persoonlijke en medische situatie moeten aanleveren. Dat zouden zij graag anders willen. Sommige van deze hulpmiddelengebruikers noemen ook de eigen bijdrage die zij voor een hulpmiddel moeten betalen, de ingewikkelde aanvraagformulieren en de tijd die zij op het hulpmiddel moeten wachten als knelpunten.
Onderzoek
Het NIVEL analyseerde vragenlijstgegevens over het hulpmiddelengebruik van bijna 2.700 chronisch zieke en gehandicapte deelnemers van het Nationaal Panel Chronisch zieken en Gehandicapten (NPCG). Daarnaast werden mogelijke knelpunten bij het aanvragen en verkrijgen van ondersteunende hulpmiddelen opgespoord in een telefonische peiling onder 250 panelleden met hulpmiddelen.