Langetermijneffectiviteit van gedragsmatige graded activity bij artrose aan heup en/of knie: de rol van therapietrouw, 2007-2008

Duur: jan 2007 - dec 2008

Achtergrond
Recentelijk is het effect van een gedragsmatige oefentherapeutische behandeling, “behavioral graded activity” (GRADIT), bij patiënten met artrose aan de heup of knie onderzocht en vergeleken met “usual care” (behandeling volgens de fysiotherapie-richtlijn artrose). Beide groepen bleken, zowel na 13 als na 65 weken, baat te hebben bij hun behandeling. Dit uitte zich in verbeteringen in de primaire uitkomstmaten pijn, fysiek functioneren en zelf ervaren herstel. Met name het gunstige effect op de lange termijn in beide groepen was opvallend aangezien daarvoor tot nu toe geen bewijs was. De vraag is hoe lang dit effect gehandhaafd blijft.

Tussen de groepen werden echter geen verschillen in effect gevonden voor de primaire uitkomstmaten. Daarentegen bleek wel dat na 65 weken 56% van de BGA-patiënten (ten opzichte van 33% van de usual care patiënten) thuis de oefeningen/activiteiten nog uitvoert zoals afgesproken was met de fysiotherapeut

Dit is een interessante uitkomst aangezien het verhogen van therapietrouw één van de speerpunten is binnen het onderzoek naar het effect van oefentherapie bij patiënten met artrose. Therapietrouw tijdens de behandeling is een belangrijke voorspeller voor een gunstig effect van de behandeling op bijvoorbeeld het fysiek functioneren. Te verwachten valt dat therapietrouw die na afloop van de behandeling gehandhaafd wordt (langetermijntherapietrouw) ook een gunstig effect heeft op het fysiek functioneren in de lange termijn. Dit is echter niet bekend.

Onderzoeksvragen
De vraagstellingen van dit onderzoek zijn:
1. Is er een relatie tussen lange termijn therapietrouw en het functioneren van de patiënt op de langere termijn (5 jaar na inclusie)?
2. Wat is het effect van BGA en usual care op de langere termijn (5 jaar na inclusie)?

Methode
Om deze onderzoeksvragen te beantwoorden zullen de patiënten van het GRADIT onderzoek 5 jaar na de start van de behandeling een extra meting ondergaan.

Resultaat
Gezien het feit dat artrose een chronisch progressieve aandoening is met een grote impact op onder andere het fysiek functioneren, participatie en kwaliteit van leven is behoud van de positieve resultaten van oefentherapie op de lange termijn van belang. Dit onderzoek geeft inzicht in de invloed van de vorm van oefentherapie en de rol van therapietrouw op het behoud van de effectiviteit van oefentherapie op de langere termijn.