Programmaleider Verpleging, Verzorging en Ouderenzorg; bijzonder hoogleraar 'Verpleging en verzorging in de laatste levensfase', Vrije Universiteit / Amsterdam UMC
Publicatie
Publicatie datum
Conflict tussen zorgverleners en families van een multi-etnische patiëntenpopulatie op de IC*
Keer, R.L. van, Deschepper, R., Francke, A.L., Huyghens, L., Bilsen, J. Conflict tussen zorgverleners en families van een multi-etnische patiëntenpopulatie op de IC* Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde: 2016, 160(D 119)
Download de PDF
Doel
Onderzoeken welke factoren bijdragen aan conflicten tussen zorgverleners en familieleden uit etnische minderheidsgroepen in medisch kritieke situaties in het ziekenhuis.
Opzet
Beschrijvend, etnografisch onderzoek.
Methode
Etnografisch veldwerk werd verricht op 1 IC-afdeling van een multi-etnisch stedelijk ziekenhuis in België in de periode januari-juni 2014. Gegevens werden verzameld op basis van genegotieerde interactieve observatie, diepte-interviews met zorgverleners en het medische patiëntendossier. De gegevens werden geanalyseerd met ‘grounded theory’-procedures.
Resultaten
Conflicten hielden primair verband met de verschillende visies op ‘goede zorg’ van de participanten. De visie van zorgverleners op goede zorg was voornamelijk gebaseerd op het biomedische zorgmodel, terwijl die van familieleden eerder geïnspireerd was op een holistisch zorgmodel. Volgens zorgverleners omvatte goede zorg onder andere efficiënte bestrijding van de ziekte met grote wetenschappelijke competentie; voor familieleden bestond goede zorg eerder uit onder meer het bezoeken van de patiënt en het uitvoeren van zorghandelingen aan diens bed. De biomedische visie van zorgverleners op goede zorg werd versterkt door een strikte toepassing van afdelingsregels, wat kenmerkend is voor de IC-omgeving. De holistische visie van familieleden werd versterkt door de specifieke etnisch-familiale kenmerken, waaronder hun etnisch-culturele achtergrond. Toch leidden etnisch-culturele verschillen alleen tot conflicten bij een beleidscontext op de IC die conflict kon uitlokken.
Conclusie
Conflicten kunnen niet uitsluitend gerelateerd worden aan etnisch-culturele verschillen. De structurele, functionele kenmerken van de IC dragen substantieel bij aan de ontwikkeling van conflicten. Effectieve conflictpreventie mag daarom niet alleen gericht zijn op etnisch-culturele verschillen, maar moet zich ook voldoende richten op de structurele context en het afdelingsbeleid.
Onderzoeken welke factoren bijdragen aan conflicten tussen zorgverleners en familieleden uit etnische minderheidsgroepen in medisch kritieke situaties in het ziekenhuis.
Opzet
Beschrijvend, etnografisch onderzoek.
Methode
Etnografisch veldwerk werd verricht op 1 IC-afdeling van een multi-etnisch stedelijk ziekenhuis in België in de periode januari-juni 2014. Gegevens werden verzameld op basis van genegotieerde interactieve observatie, diepte-interviews met zorgverleners en het medische patiëntendossier. De gegevens werden geanalyseerd met ‘grounded theory’-procedures.
Resultaten
Conflicten hielden primair verband met de verschillende visies op ‘goede zorg’ van de participanten. De visie van zorgverleners op goede zorg was voornamelijk gebaseerd op het biomedische zorgmodel, terwijl die van familieleden eerder geïnspireerd was op een holistisch zorgmodel. Volgens zorgverleners omvatte goede zorg onder andere efficiënte bestrijding van de ziekte met grote wetenschappelijke competentie; voor familieleden bestond goede zorg eerder uit onder meer het bezoeken van de patiënt en het uitvoeren van zorghandelingen aan diens bed. De biomedische visie van zorgverleners op goede zorg werd versterkt door een strikte toepassing van afdelingsregels, wat kenmerkend is voor de IC-omgeving. De holistische visie van familieleden werd versterkt door de specifieke etnisch-familiale kenmerken, waaronder hun etnisch-culturele achtergrond. Toch leidden etnisch-culturele verschillen alleen tot conflicten bij een beleidscontext op de IC die conflict kon uitlokken.
Conclusie
Conflicten kunnen niet uitsluitend gerelateerd worden aan etnisch-culturele verschillen. De structurele, functionele kenmerken van de IC dragen substantieel bij aan de ontwikkeling van conflicten. Effectieve conflictpreventie mag daarom niet alleen gericht zijn op etnisch-culturele verschillen, maar moet zich ook voldoende richten op de structurele context en het afdelingsbeleid.