De omvang van de fysiotherapeutische behandeling naar verschillende patiëntcategorieën.

In opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport zijn een aantal clustermodellen geëvalueerd voor het samenstellen van patiëntcategorieën die homogeen zijn wat betreft het aantal zittingen in een fysiotherapeutische behandeling. Hiervoor zijn gegevens gebruikt die afkomstig zijn uit het onderzoeksproject Beleidsgericht Evaluatie- en Effectonderzoek Extramurale Fysiotherapie (BEEF-project). Het betreft gegevens uit de periode 1989 - 1992, over 12.642 behandeling van ziekenfondsverzekerden. De aanleiding van deze evaluatie is de besluitvorming over de door het kabinet beoogde kostenbesparing van fl. 200.-- miljoen op de extramurale fysiotherapie, oefentherapie-Cesar en oefentherapie-Mensendieck. Op basis van homogene patiëntcategorieën zou mogelijk het gemiddeld aantal zittingen per categorie één van de uitgangspunten kunnen vormen bij het stellen van maxima ('limieten') aan het aantal te vergoeden zittingen. In dit onderzoek is nagegaan of het mogelijk is homogene patiëntcategorieën in te delen, gebaseerd op de medische diagnose, aangevuld met informatie over leeftijd van de patiënt, duur van de klachten en onderdelen van de fysiotherapeutische werkdiagnose. Ten tweede is onderzocht welk effect het stellen van limieten heeft op het aantal bespaarde zittingen en op het aantal patiënten adat hierdoor wordt getroffen. Slechts in zeer beperkte mate bleek het mogelijk homogene categorieën van patiënten samen te stellen. Wel kunnen op basis van andere - met name maatschappelijke - overwegingen categorieën van patiënten worden samengesteld. (aut. ref.)