Publicatie

Publicatie datum

Depressie.

Lemmens, L.C., Kooij, D.G. Depressie. In: C.A. Baan, J.B.F. Hutten, P.M. Rijken. Afstemming in de zorg: een achtergrondstudie naar de zorg voor mensen met een chronische aandoening. Bilthoven: Rijkinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, 2003. 475-502
De belangrijkste behandelvormen bij een depressie zijn psychofarmaca, psychosociale interventies en leefregels. De keuze voor de behandeling is sterk afhankelijk van het type depressie (depressieve stoornis, dysthyme stoornis, anisch-depressieve stoornis). In de huisartsenpraktijk worden lang niet alle mensen met een depressie als zodanig
gediagnosticeerd. Wanneer dit wel het geval is, wordt de patiënt meestal alleen door de huisarts behandeld. Indien de huisarts zelf onvoldoende hulp kan bieden wordt verwezen naar de GGZ of het AMW. Er is één landelijke multidisciplinaire afstemmingsafspraak in voorbereiding gevonden: de ‘Multidisciplinaire richtlijn Depressie’. Daarnaast bestaat er een NHG-standaard ‘Depressie’. Op basis van een inventarisatie van de literatuur en de Databank Zorgvernieuwing werden zes regionale multidisciplinaire afstemmingsafspraken gevonden. Een zelfde aantal werd gevonden door middel van de schriftelijke enquête onder regionale organisaties. Regionale afstemmingsafspraken
worden vooral gemaakt tussen zorgaanbieders binnen de GGZ. Respondenten bij de regionale afstemmingsafspraken, die door de enquête werden getraceerd, noemen bij alle zes projecten ook ketenpartners van buiten de GGZ, zoals huisartsen, verpleeg- en erzorgingshuizen en verzekeraars. Regionale afstemmingsafspraken over depressie betreffen vooral de patiëntgerichtheid en de inhoud van de zorg. Volgens de respondenten op de enquête hebben de afstemmingsafspraken daarnaast ook betrekking op de toegankelijkheid van de zorg, bekwaamheid/deskundigheid van de betrokken zorgverleners, en het kwaliteitsbeleid. Er is nauwelijks informatie beschikbaar over de ervaringen van mensen met een depressie met de zorg die aan hen wordt verleend. Wel worden klachten over de bejegening gesignaleerd. Een knelpunt in de zorg voor mensen met een depressie is het feit dat de aanwezige depressie lang niet altijd als zodanig wordt gediagnosticeerd, hetgeen onsequenties heeft voor het behandelbeleid. Daarnaast is in sommige gevallen sprake van (farmacotherapeutische) onderbehandeling.