Een gerandomiseerd onderzoek naar het effect van systeeminterventie bij patiënten met onbegrepen lichamelijke klachten.

Het effect vaststellen van systeeminterventie voor somatiserende patiënten in vergelijking met gebruikelijke zorg. Opzet: Gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek. Plaats: Tien gezondheidscentra in Almere. Methoden: De onderzoekspopulatie bestond uit een interventiegroep van 54 en een controlegroep van 54 patiënten. De behandelgroep kreeg 1-7 gesprekken met de systeemtherapeut; de controlegroep kreeg de gebruikelijke zorg. De belangrijkste uitkomstmaten waren: de medische consumptie, aantal bezoeken aan de huisarts, het welbevinden van de patiënt en de relatie tussen huisarts en patiënt, zowel één als twee jaar na de start van de interventie.
Resultaten: Twee jaar na de start van de interventie is de medische consumptie bij de interventiegroep weliswaar een stuk lager dan bij de controlegroep, maar dit verschil is niet significant. Het welbevinden van patiënten uit beide groepen is niet veranderd, terwijl het aantal bezoeken aan de huisarts in beide groepen is afgenomen. Huisartsen ervaren patiënten uit de interventiegroep niet langer als moeilijk en patiënten uit de controlegroep nog wel (F(1,59)=7,27; p=0,01). Conclusie: Systeeminterventie bij somatiserende patiënten heeft geen aantoonbaar effect op de medische consumptie en het welbevinden van de patiënt, maar wel op de perceptie van de patiënt door de huisarts.