Onderzoeker Zorgdata en het Lerend Zorgsysteem
Publicatie
Publicatie datum
Knee and hip osteoarthritis in general practice: incidence, prevalence and efforts to optimize care=Knie- en heupartrose in de huisartspraktijk: Incidentie, prevalentie en inzet om de zorg te optimaliseren.
Arslan, I.G. Knee and hip osteoarthritis in general practice: incidence, prevalence and efforts to optimize care=Knie- en heupartrose in de huisartspraktijk: Incidentie, prevalentie en inzet om de zorg te optimaliseren. Rotterdam: Erasmus Universiteit MC, 2022. 280 p. Proefschrift van de Erasmus Universiteit Rotterdam
Download de PDF
De volledige versie van het proefschrift volgt zodra het artikel in hoofdstuk 4 is gepubliceerd.
Introductie
Artrose in de knie of heup is een veel voorkomende chronische musculoskeletale aandoening in de bevolking. De prevalentie en de daarmee samenhangende zorgvraag zullen naar verwachting in de toekomst drastisch toenemen, waardoor het zorgstelsel onder druk komt te staan. In het Nederlandse zorgsysteem zijn huisartsen vaak het eerste aanspreekpunt voor patiënten en zij spelen daarom een belangrijke rol bij de herkenning en behandeling van knie- en heupartrose.
Probleemstellingen
De huidige kennis over de omvang van knie- en heupartrose in de huisartsenpraktijk is onvoldoende, omdat de schattingen en voorspellingen van de incidentie en prevalentie uitsluitend zijn gebaseerd op gecodeerde gegevens uit elektronische gezondheidsdossiers (EPD’s). Eerder onderzoek heeft aangetoond dat een significant aantal patiënten die bekend zijn met artrose in de huisartspraktijk niet in EPD’s zijn gerapporteerd met een code voor artrose. Ook is de behandeling in de huisartsenpraktijk voor knie- en heupartrose suboptimaal: er wordt overmatig gebruik gemaakt van niet aanbevolen zorg zoals onterechte en te vroege verwijzingen van patiënten van de huisartspraktijk naar de tweedelijnszorg en het gebruik van röntgenonderzoek voor de diagnose van artrose. Tevens is er onvoldoende inzet van niet-operatieve behandelingen, zoals oefentherapie. Gebrek aan goede kennis over de omvang van knie- en heupartrose en optimale behandeling in de huisartsenpraktijk voor knie- en heupartrose leidt tot onvermogen om zorgmiddelen goed te kunnen plannen en prioriteren, lage kwaliteit van zorg, overmatig zorggebruik, hoge zorgkosten, slechte zorguitkomsten en ontevredenheid van de patiënt en de zorgverlener. Dit alles zal de duurzaamheid van het zorgstelsel nog meer onder druk zetten.
Doelen
Om deze lacunes op te vullen, richt dit proefschrift zich op het verkrijgen van betere kennis over de incidentie en prevalentie van de zorg voor knie- en heupartrose in de huisartspraktijk. Daarnaast richt dit proefschrift zich op de mogelijkheden voor optimalere zorg voor knie- en heupartrose in kaart te brengen, met een focus op de Nederlandse huisartsenpraktijk.
Introductie
Artrose in de knie of heup is een veel voorkomende chronische musculoskeletale aandoening in de bevolking. De prevalentie en de daarmee samenhangende zorgvraag zullen naar verwachting in de toekomst drastisch toenemen, waardoor het zorgstelsel onder druk komt te staan. In het Nederlandse zorgsysteem zijn huisartsen vaak het eerste aanspreekpunt voor patiënten en zij spelen daarom een belangrijke rol bij de herkenning en behandeling van knie- en heupartrose.
Probleemstellingen
De huidige kennis over de omvang van knie- en heupartrose in de huisartsenpraktijk is onvoldoende, omdat de schattingen en voorspellingen van de incidentie en prevalentie uitsluitend zijn gebaseerd op gecodeerde gegevens uit elektronische gezondheidsdossiers (EPD’s). Eerder onderzoek heeft aangetoond dat een significant aantal patiënten die bekend zijn met artrose in de huisartspraktijk niet in EPD’s zijn gerapporteerd met een code voor artrose. Ook is de behandeling in de huisartsenpraktijk voor knie- en heupartrose suboptimaal: er wordt overmatig gebruik gemaakt van niet aanbevolen zorg zoals onterechte en te vroege verwijzingen van patiënten van de huisartspraktijk naar de tweedelijnszorg en het gebruik van röntgenonderzoek voor de diagnose van artrose. Tevens is er onvoldoende inzet van niet-operatieve behandelingen, zoals oefentherapie. Gebrek aan goede kennis over de omvang van knie- en heupartrose en optimale behandeling in de huisartsenpraktijk voor knie- en heupartrose leidt tot onvermogen om zorgmiddelen goed te kunnen plannen en prioriteren, lage kwaliteit van zorg, overmatig zorggebruik, hoge zorgkosten, slechte zorguitkomsten en ontevredenheid van de patiënt en de zorgverlener. Dit alles zal de duurzaamheid van het zorgstelsel nog meer onder druk zetten.
Doelen
Om deze lacunes op te vullen, richt dit proefschrift zich op het verkrijgen van betere kennis over de incidentie en prevalentie van de zorg voor knie- en heupartrose in de huisartspraktijk. Daarnaast richt dit proefschrift zich op de mogelijkheden voor optimalere zorg voor knie- en heupartrose in kaart te brengen, met een focus op de Nederlandse huisartsenpraktijk.
The full version of the dissertation will follow as soon as the article in chapter 4 is published.
Introduction
Osteoarthritis (OA) in the knee or hip is a highly prevalent chronic musculoskeletal disease in the general population. The prevalence and associated healthcare demand are expected to increase dramatically in the future, putting pressure on the healthcare system. General practitioners (GPs) are often the first point of contact for patients in the Dutch healthcare system and therefore play an important role in the initial recognition and treatment of knee and hip OA.
Issues
Current evidence on the extent of knee and hip OA in general practice is insufficient, since incidence and prevalence estimates and predictions are based exclusively on codified data from primary-care electronic health records (EHRs), while earlier research showed significant under-recording of OA in codified data from primary-care EHRs. Also, treatment in general practice is suboptimal: overuse of non-recommended care (e.g. inappropriately early referrals from primary to secondary care and X-ray imaging for the diagnosis of OA) and underuse of non-surgical core treatments (e.g. exercise therapy) for knee and hip OA are common. The insufficient knowledge about the extent of knee and hip OA and suboptimal treatment in general practice for knee and hip OA lead to inadequate planning and prioritization of healthcare resources, low quality of care, redundant healthcare consumption, high healthcare costs, poor healthcare outcomes and low patient and healthcare provider satisfaction. This will all put even more pressure on the sustainability of the healthcare system.
Aims
To fill these gaps, this thesis aimed to provide more valid knowledge about the incidence and prevalence and about the provision of healthcare related to knee and hip OA in general practice. It also aimed to identify possibilities for improvements to the care, with a focus on Dutch general practice.
Introduction
Osteoarthritis (OA) in the knee or hip is a highly prevalent chronic musculoskeletal disease in the general population. The prevalence and associated healthcare demand are expected to increase dramatically in the future, putting pressure on the healthcare system. General practitioners (GPs) are often the first point of contact for patients in the Dutch healthcare system and therefore play an important role in the initial recognition and treatment of knee and hip OA.
Issues
Current evidence on the extent of knee and hip OA in general practice is insufficient, since incidence and prevalence estimates and predictions are based exclusively on codified data from primary-care electronic health records (EHRs), while earlier research showed significant under-recording of OA in codified data from primary-care EHRs. Also, treatment in general practice is suboptimal: overuse of non-recommended care (e.g. inappropriately early referrals from primary to secondary care and X-ray imaging for the diagnosis of OA) and underuse of non-surgical core treatments (e.g. exercise therapy) for knee and hip OA are common. The insufficient knowledge about the extent of knee and hip OA and suboptimal treatment in general practice for knee and hip OA lead to inadequate planning and prioritization of healthcare resources, low quality of care, redundant healthcare consumption, high healthcare costs, poor healthcare outcomes and low patient and healthcare provider satisfaction. This will all put even more pressure on the sustainability of the healthcare system.
Aims
To fill these gaps, this thesis aimed to provide more valid knowledge about the incidence and prevalence and about the provision of healthcare related to knee and hip OA in general practice. It also aimed to identify possibilities for improvements to the care, with a focus on Dutch general practice.
