Naar een flexibele vergoedingsregeling voor fysiotherapie, oefentherapie cesar en oefentherapie-mensendieck.

Het gezondheidsprobleem van de patiënt zou bepalend moeten zijn voor het aantal bezoeken aan de fysiotherapeut en niet de willekeurige grens van 9 zittingen die nu geldt. Dit is de kern van het Nivel onderzoek naar een alternatief voor de beperkende maatregel. Uit dit onderzoek blijkt ook dat beleidsmakers, zorgverzekeraars, beroepsverenigingen en patiënten van mening zijn dat fysiotherapie noodzakelijke zorg is.
De Minister van VWS wil op korte termijn een meer flexibele regeling invoeren en heeft het College voor Zorgverzekeringen (CvZ) daarover om advies gevraagd. Het CvZ heeft daarop het Nivel opdracht gegeven alternatieve mogelijkheden te onderzoeken.
Sinds 1996 mogen patiënten een fysiotherapeut nog maar negen keer bezoeken op kosten van de ziekenfondsverzekering. Alleen mensen met een aanvullende verzekering, of mensen met een chronische aandoening die op een uitzonderingslijst staat, mogen vaker naar een fysiotherapeut. De beoogde bezuiniging van 200 miljoen gulden is toen ruimschoots gerealiseerd. De kosten voor fysiotherapie zijn echter niet gedaald, maar verschoven: van het ziekenfonds naar de aanvullende verzekering.
Fysiotherapeuten zouden de professionele verantwoordelijkheid moeten krijgen om, in overleg met de behandelend arts en de patiënt, te bepalen hoeveel bezoeken aan de fysiotherapeut nodig zijn, stelt het Nivel. Fysiotherapeuten moeten dan aan het begin van de behandeling duidelijk maken welk resultaat op welke termijn zal worden behaald. Bovendien mag van fysiotherapeuten verlangd worden dat zij handelen volgens richtlijnen, waarvan er gaandeweg steeds meer komen. Hierop kunnen fysiotherapeuten aangesproken worden door patiënten, verzekeraars en de behandelend arts.