Onverklaarde chronische klachten: definitie en omvang.

In dit artikel wordt een schatting gegeven van de prevalentie van medisch onverklaarde chronische klachten. Medisch onverklaarde klachten worden veelal binnen een beperkt aantal geclusterde syndromen aangetroffen: chronische pijn, chronische moeheid, irritable bowel syndrome, en lichamelijke symptomen van angst en depressie. Het zeer frequent medische hulp zoeken zonder dat een medische oorzaak voor de klachten gevonden kan worden, wordt in de psychiatrie als zodanig als een vorm van psychopathologie opgevat. In de psychiatrische classificatie van stoornissen, de DSM-IV wordt dit gerubriceerd als 'somatisatiestoornis'. Onverklaarde medische klachten komen veel voor onder de bevolking maar meestal gaan ze vanzelf over. Toch lijkt het aannemelijk dat 10% van de bevolking chronisch last heeft van klachten die zich in medische zin niet laten verklaren, met name van pijn. Een deel daarvan blijft daarvoor hulp zoeken en levert ook voor de hulpverlener problemen op, in de zin dat de patiënten moeilijk te helpen zijn. Somatisatiestoornissen (DSM-IV) komen weinig voor. Een aanzienlijk deel van de onverklaarde lichamelijke klachten zal toe te schrijven zijn aan depressie of angst. Toch kan men niet zeggen dat medisch onverklaarde symptomen per definitie op een psychische stoornis wijzen. (aut.ref.)