Opkomst bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker, 1997-1999.

Vrouwen (30 tot 60 jaar) worden sinds 1996 iedere vijf jaar uitgenodigd voor deelname aan het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker. Wat is het resultaat qua opkomst (indicatoren: bruto en netto opkomst en beschermingsgraad) en welke kenmerken van de huisartspraktijk (uitnodigingssysteeem, type praktijk, urbanisatiegraad) zijn hierop van invloed? Gegevens zijn verzameld over de jaren 1997, 1998 en 1999 in respectievelijk 34, 47 en 52 huisartsenpraktijken met 8.633, 10.855 en 10.355 vrouwen uit de betreffende cohorten. De praktijken maakten deel uit van een registratienetwerk (Landelijke Informatie Netwerk Huisartsenzorg). Per praktijk zijn de op te roepen cohorten vastgesteld, het uitnodigingssysteem, type praktijk en urbanisatiegraad. Van de vrouwen zijn gegevens verzameld over hun leeftijd, gemaakte uitstrijk en mogelijke redenen van niet deelname. De opkomst was over de drie jaren stabiel. Het bruto opkomstpercentage was gemiddeld 65%; de beschermingsgraad en de netto opkomst 74%. De praktijken varieerden onderling sterk. Een uitnodigingssysteem, waarin de huisartspraktijk participeert, gaf een 10 tot 15% hoger
bruto opkomst. De bruto opkomst was enigszins lager in sterk verstedelijkte gebieden. Oudere vrouwen kwamen minder, maar hadden ook vaker een uterusextirpatie. Jonge vrouwen kwamen minder, maar waren voor een deel zwanger. Geconcludeerd wordt, dat het betrekken van de huisartspraktijk de effectviteit van het bevolkingsonderzoek vergroot. De resultaten pleiten verder voor specifiekere opkomstindicatoren, zoals de bescherrmingsgraad ter bepaling
van incidentie- en sterftereductie en het netto opkomstpercentage ter bepaling van de prestatie van de betreffende actoren. (aut.ref.)