Programmaleider Verpleging, Verzorging en Ouderenzorg; bijzonder hoogleraar 'Verpleging en verzorging in de laatste levensfase', Vrije Universiteit / Amsterdam UMC
Publicatie
Publicatie datum
Een samenhangend beeld van dementie en dementiezorg: kerncijfers, behoeften, aanbod en impact. Themarapportage van de Staat van Volksgezondheid en Zorg.
Francke, A., Heide, I. van der, Bruin, S. de, Gijsen, R., Poos, R., Verbeek, M., Wiegers, T., Willemse, B. Een samenhangend beeld van dementie en dementiezorg: kerncijfers, behoeften, aanbod en impact. Themarapportage van de Staat van Volksgezondheid en Zorg. www.nivel.nl: Nivel, 2018. 102 p.
Download de PDF
Naar schatting zijn er momenteel in Nederland tussen de 254.000 en 270.000 mensen met dementie. Van hen is vijf tot tien procent jonger dan 65 jaar. Door de vergrijzing zal het aantal mensen met dementie tussen 2015 en 2040 mogelijk verdubbelen.
De overheid investeert in goede dementiezorg, met als uitgangspunt dat mensen met dementie zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Deze publicatie geeft een overzicht van beschikbare informatie over dementiezorg en de persoonlijke en maatschappelijke gevolgen van dementie. Ook worden kennishiaten benoemd.
Er is weinig bekend over de zorgbehoeften en -ervaringen van mensen met dementie. Over die van mantelzorgers is meer informatie beschikbaar. Het zorgaanbod sluit niet altijd aan bij behoeften. Informatie over dementie en over zorgmogelijkheden is bijvoorbeeld niet altijd toegankelijk. Ook hebben mantelzorgers vaak behoefte aan ‘casemanagement’, bijvoorbeeld van een dementieverpleegkundige. Met deze hulp kunnen mantelzorgers hun naaste zo lang mogelijk thuis laten wonen. In sommige regio’s zijn wachtlijsten voor casemanagement.
Ook blijkt het aanbod aan dagopvang of andere dagactiviteiten voor mensen met dementie niet altijd aan te sluiten bij de behoeften, interesses of mogelijkheden van de betrokkenen. Dit speelt zeker bij mensen die op relatief jonge leeftijd dementie krijgen. In de verpleeghuizen is behoefte aan meer zorgverleners die deskundig zijn en affiniteit hebben met mensen met dementie.
De belasting van mantelzorgers stijgt de laatste jaren. Vooral partners geven aan dat het onderhouden van sociale contacten of andere vormen van maatschappelijke participatie moeilijk is door de zorg voor hun naaste.
Verder zijn er signalen dat de behoefte aan crisishulp toeneemt, bijvoorbeeld in de vorm van een tijdelijke opname in een verpleeghuis of acute zorg aan huis. Net als de toegenomen belasting van mantelzorgers, hangt dit mogelijk samen met het beleid om mensen langer thuis te laten wonen. (aut. ref.)
De overheid investeert in goede dementiezorg, met als uitgangspunt dat mensen met dementie zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Deze publicatie geeft een overzicht van beschikbare informatie over dementiezorg en de persoonlijke en maatschappelijke gevolgen van dementie. Ook worden kennishiaten benoemd.
Er is weinig bekend over de zorgbehoeften en -ervaringen van mensen met dementie. Over die van mantelzorgers is meer informatie beschikbaar. Het zorgaanbod sluit niet altijd aan bij behoeften. Informatie over dementie en over zorgmogelijkheden is bijvoorbeeld niet altijd toegankelijk. Ook hebben mantelzorgers vaak behoefte aan ‘casemanagement’, bijvoorbeeld van een dementieverpleegkundige. Met deze hulp kunnen mantelzorgers hun naaste zo lang mogelijk thuis laten wonen. In sommige regio’s zijn wachtlijsten voor casemanagement.
Ook blijkt het aanbod aan dagopvang of andere dagactiviteiten voor mensen met dementie niet altijd aan te sluiten bij de behoeften, interesses of mogelijkheden van de betrokkenen. Dit speelt zeker bij mensen die op relatief jonge leeftijd dementie krijgen. In de verpleeghuizen is behoefte aan meer zorgverleners die deskundig zijn en affiniteit hebben met mensen met dementie.
De belasting van mantelzorgers stijgt de laatste jaren. Vooral partners geven aan dat het onderhouden van sociale contacten of andere vormen van maatschappelijke participatie moeilijk is door de zorg voor hun naaste.
Verder zijn er signalen dat de behoefte aan crisishulp toeneemt, bijvoorbeeld in de vorm van een tijdelijke opname in een verpleeghuis of acute zorg aan huis. Net als de toegenomen belasting van mantelzorgers, hangt dit mogelijk samen met het beleid om mensen langer thuis te laten wonen. (aut. ref.)
It is estimated that there are currently between 254,000 and 270,000 people with dementia in the Netherlands. Five to ten percent of them are below the age of 65. Due to the ageing population, the number of people with dementia may possibly double between 2015 and 2040.
The government is investing in good dementia care, based on the principle that people with dementia can live at home for as long as possible. This publication gives an overview of the available information about dementia care and the personal and societal consequences of dementia. A number of gaps in knowledge is also identified.
Little is known about the care needs and experiences of people with dementia; there is more information available about the care needs and experiences of informal carers. The provided care is not always suited to needs. For example, information about dementia and about care options is not always accessible. Informal carers often have a need for case management, by a specialist dementia nurse for example. With this help, informal carers can keep their loved one at home for as long as possible. There is a waiting list for case management in some areas, and the provided day care or other daily activities for people with dementia do not always meet the needs, interests or possibilities of those involved. This is certainly true for people who develop dementia at a relatively young age. Nursing homes require more care providers with expertise in, and affinity for, working with people with dementia.
Over recent years the burden on informal carers has grown. Partners, in particular, report that keeping up social contacts and other forms of social participation is very difficult due to caring for their loved one.
In addition, there are signals that the need for crisis help is increasing, e.g. in the form of respite nursing home care or acute care in the home. As is the case with the increased burden of informal carers, this may be connected with the policy of keeping people at home for longer. (aut. ref.)
The government is investing in good dementia care, based on the principle that people with dementia can live at home for as long as possible. This publication gives an overview of the available information about dementia care and the personal and societal consequences of dementia. A number of gaps in knowledge is also identified.
Little is known about the care needs and experiences of people with dementia; there is more information available about the care needs and experiences of informal carers. The provided care is not always suited to needs. For example, information about dementia and about care options is not always accessible. Informal carers often have a need for case management, by a specialist dementia nurse for example. With this help, informal carers can keep their loved one at home for as long as possible. There is a waiting list for case management in some areas, and the provided day care or other daily activities for people with dementia do not always meet the needs, interests or possibilities of those involved. This is certainly true for people who develop dementia at a relatively young age. Nursing homes require more care providers with expertise in, and affinity for, working with people with dementia.
Over recent years the burden on informal carers has grown. Partners, in particular, report that keeping up social contacts and other forms of social participation is very difficult due to caring for their loved one.
In addition, there are signals that the need for crisis help is increasing, e.g. in the form of respite nursing home care or acute care in the home. As is the case with the increased burden of informal carers, this may be connected with the policy of keeping people at home for longer. (aut. ref.)
